Zapłodnienie in-vitro

Czy poddałybyście się takiemu zabiegowi? Jesteście za? Jak byście się czuli wiedząc, że jesteście dziećmi poczętymi drogą in-vitro? Jak myślicie, w sytuacji, gdy z jakiś powodów któreś z rodziców nie może mieć dzieci, lepiej aby adoptowały dziecko, czy aby matka poddała się takiemu zabiegowi?

Pewnie bym się nie poddała, ale jestem młoda na razie, porody mnie przerażają, noworodki też, więc gdyby się okazało, że nie mogę mieć dzieci, to raczej wolałabym adoptować już takiego dwulatka powiedzmy. Ale wszyscy wiemy jak trudno w Polsce o adopcję mimo przepełnionych domów dziecka, in-vitro często mimo wszystko wydaje się być drogą na skróty, szczególnie jak ktoś bardzo chce mieć "własne" dziecko.
Gdybym się urodziła jako dzieciak z probówki... hm, nie wiem, chyba by mi to jakoś szczególnie nie przeszkadzało... Nigdy o tym nie myślałam xD